Heimel Groep

Baby’s kunnen een lach spiegelen of iemands gezicht volgen. Maar hoe kan het dat we gedrag vertonen dat we nooit eerder hebben gezien? En hoe is het mogelijk dat we individuele mensen herkennen, ook al zien ze er eigenlijk nooit hetzelfde uit? Antwoorden op deze vragen zijn niet alleen belangrijk voor mensen, maar ook voor computersystemen die allerlei soorten beeld moeten kunnen herkennen en interpreteren.

Verstijven of wegrennen zijn instinctieve reacties op (potentieel) gevaar. Maar waar in de hersenen wordt dat gedrag opgewekt? En hoe zit het op het niveau van zenuwcellen in elkaar? Het team in de groep van Alexander Heimel onderzoekt bij muizen in welke hersencircuits instinctief gedrag wordt opgewekt en waar habituatie plaatsvindt.

Naast dit onderzoek verdiept het team zich in de vraag hoe het visuele systeem informatie codeert. De kennis die dat oplevert is niet alleen voor mensen van belang, maar kan ook helpen bij het – sneller – ontwikkelen van computer vision, technologie die beelden omzet in informatie. Denk dan bijvoorbeeld aan gezichts- en gedragsherkenning en -interpretatie, aan toepassingen op het gebied van virtual en augmented reality, en aan verbeterde prestaties van zelfrijdende auto’s.

 

Meer achtergrond informatie is ook te lezen in een interview met Malou van Hintum.

Een recent overzicht van Engelstalige publicaties is te vinden op google scholar.

Zie ook Nieuws uit het lab